Archiwum miesiąca: kwiecień 2013

Dzień 1281. Liczydło zarejestrowało ponad sto tysi wejść na stronę pamiętniczka. To fajnie. Jestem z was dumny i szczęśliwy, że są chętni, którzy mimo moich huśtawek nastrojów i samopoczucia, czytają te wypociny. Ostatnie dni były dla mnie łaskawe. Pogoda dopisywała, … Czytaj dalej →

Dzień 1276. Na szczęście jest troszeczku lepiej. Pogoda ładniejsza i ja się lepiej czuję. Czasem. W każdym razie, udało się pojechać z Piniem i dzieckami na otwarcie sezonu motocyklowego, połączone ze święceniem maszyn i paradnym przejazdem do Mongolii, przepraszam Magnolii, … Czytaj dalej →

Dzień 1272. Moje 41 urodziny. Na szczęście, od trzech dni jest lepiej. Nogi mniej bolą i mniej drętwieją. Rzut zaczął defensywę, i oto właśnie w tym wszystkim kaman. Wczoraj zaliczyłem Suczką pierwsze kilometry w tym sezonie, i jestem happy. Suczka … Czytaj dalej →

Dzień 1269. Dalej trwa masakra. Dziś z kwadrata nie wychodziłem. Nie mam sił. Za dzień, dwa, będę wiedział czy ten spadek mocy jest spowodowany nową tabletką, co je dostałem od psychiatryczki, czy nie. Jak nie, to trzeba będzie szukać dalej, … Czytaj dalej →

Dzień 1264. Koszmar trwa nadal. Jak wczoraj bylo ciut do przodu, tak dzisiaj jest sto metrów do tyłu. Wstałem z bólem nóg, wziąłem prochy i nadal ból zapycha mi świadomość. Patrzę na zegar, i staram się dotrzymać harmonogramu przyjmowania leków. … Czytaj dalej →

Dzień 1260.  I NIE JEST. Poranek tak, do południa to był koszmar. Miałem wrażenie, że mam zawał, albo coś podobnego. Gdyby nie fakt, że wiem, że po sterydach coś takiego mi się przytrafia, to bym był w panice.  Ucisk na piersi, … Czytaj dalej →

Dzień 1259. Powrót do domu nie był aż taki, jak go sobie wyobrażałem. Od rana zdycham. Nogi bolą, aż płakać się chce. Czy to efekt po sterydach, czy jaka cholera? Nie mam pojęcia. Dzisiejszym osiągnięciem był wypad do piwnicy po … Czytaj dalej →

Dzień 1258. Od południa już w domu. Szpital pożegnał mnie Śniadaniem Mistrzów 🙂

Dzień 1257. Jutro do domciu, bo się za bardzo do szpitali przyzwyczaję. Dziś raczej dzionek mam od rana słabszy, ale nigdy opuszczając ZOZ, nie byłem w pełni sił. Człapiąc po domu do formy wrócę szybciej niż tutaj. Za parę tygodni … Czytaj dalej →

Dzień 1255. I jak sobie wykrakałem, tak mam. We wtorek po świętach pojechałem na 8.00 na Poświęcką, żeby zakończyć przed czasem rehabilitację i przenieść się do szpitala wojskowego (jak zwykle przy rzucie). Nie liczyłem na szybkie przyjęcie, ale Bartek mnie … Czytaj dalej →