16 styczeń 2013

Dzień 1181. Znowu jestem na kolanach. Mam czuja, że mnie rzuca, ale chciałbym się mylić. Na solumedrol nie ma szans, bo za wcześnie i nie można za często, ale może coś innego pomoże. Jutro dzwonię do dra B. z błaganiem. To naprawdę koszmarne uczucie, jak ledwo możesz po kwadracie człapać. W domu też jakieś przeziębienie rządzi. Miluś zasmarkany od paru dni i do budy go nie puszczamy,  ja też oprócz tej cholernej nieruchawości, chrypię jak kura. Z przerażeniem obserwuję serwisy i info o grypie. Niby nic się nie dzieje, ale wszyscy mają sraczkę (a powinni mieć gorączkę). Zegar mi się też o parę godzin przesunął. Sen nadchodzi dopiero koło 3,4 nad ranem, razem ze zmęczeniem. Fajnie jak mogę pospać do południa. Brzmi to super, ale tak naprawdę śpię dwie, trzy godziny i się budzę. Ciężko zasypiam i z różnym skutkiem łapię kolejne godziny. Nie ma komfortu, jak nogi bolą i nie dają kimać. Ciekawość mnie zżera. Co przyniesie jutro? Za pięć minut będzie czwartek…